İttihatçılar Nazım Paşa'yı Nasıl İğfal Etmişlerdi?
Babıâli'nin karşısında, emekli kıraathanesi vardı. Önünden geçerken birisinin beni çağırdığını duydum. Çağıran eski bahriye subaylarımızdan Şevki Bey'di. Kendisiyle Paris'te beraber bulunmuştuk. İttihat ve Terakki hükümetine karşı yapılan mücadelelere o da pek yakından katılmıştı. Oturduğu masaya yaklaştığım zaman telaşla silahım olup olmadığını sordu: "Hayır" cevabını verdim. Şaşırdı ve lttihatçıların Babıâli'yi basmak üzere olduklarını, neredeyse görünmelerinin muhtemel olduğunu söyledi. Hayret! Hükümet, ayrıntılarına kadar vakıf bulunduğu bu durum hakkında hiçbir önlem alamıyordu. Bu nasıl hükümetti! Şevki Bey'e, "Bizim kişisel fedakarlığımıza dayanan bir hükümetin iktidar mevkiinde kalması memleket için zararlıdır. Kendi kuvvetini iyi kullanmasını bilmeyen bir hükümet düşürülmelidir" dedim ve ayrıldım.
Sayfa 390 - KAYNAKKitabı okudu
Ermeni Komitacılarının Faaliyetleri ve Amaçları
Görülüyor ki, Sultan Abdülhamid devrinin memlekette uyandırdığı memnuniyetsizlik Osmanlı unsurları arasında milli teşekküller dahilinde çalışılmasına yol açmıştır. Fakat, bütün bu gayretler sarf edildiği ve bazı komiteciler tarafından Edouvard Joris aracılığıyla 21 Temmuz 1905 tarihinde Sultan Abdülhamid'e karşı cuma selamlığı töreninde suikast yapıldığı, büyük büyük fedakarlıklara katlanıldığı halde bir yarar elde edilmediğini gören ve bu gibi girişim ve şahsi faaliyetlerden bir sonuç çıkmayacağına kanaat getiren Ermeniler, nihayet "Jön Türk"lerle işbirliği yapmak zorunda kalmışlardır. Önceleri Murad Bey tarafından Londra'daki Ermeni komiteleri reislerine yapılan beraber çalışma teklifi reddedilmişıi. Buna rağmen uzun tecrübelerden sonra Ermeniler Paris'te gerek "Terakki ve İttihat Cemiyeti" mensuplarına ve gerek "Teşebbüsü Şahsi ve Ademi Merkeziyet" cemiyetine işbirliği teklifinde bulunmuşlardır ve bu başvuru, ileride açıklanacağı gibi, ikinci "Jön Türk" kongresinin toplanmasına sebep oluşturmuştu.
Sayfa 209 - undefinedKitabı okudu